Ik ben nog eens op bezoek in Herent. Straks kan ik mijn zusje nog eens zien. Dat is helaas niet elke dag mogelijk, want mijn werkuren lopen vaak gelijk met de bezoekuren. Toch is het ook goed af en toe thuis, in Erembodegem, te zijn en gewoon te gaan werken, want terug in Herent voel ik weer de spanning van de eerste week die hier nog steeds hangt. Er af en toe uit zijn is goed, maar het maakt de confrontatie met de realiteit weer des te harder en ik schrik nog elke keer als ik Greet zie liggen in haar ziekenhuisbed. Was alles maar weer normaal.
Kaat
3 opmerkingen:
Kaat, die zus van jou komt erdoor! Voor je het weet zijn we enkele maanden verder en kunnen jullie weer "zus - dingen" doen en zal jullie band sterker zijn dan ooit. We zijn er voor je, al is het om samen één van onze fantastische porgramma's te kijken!
xxx Liesje
Kaat,
Sinds ik het webadres van deze blog van m'n broer gekregen heb, kijk ik elke dag hoe het met je zusje gaat. Het is zo vreselijk stom allemaal, zo'n kort moment dat zo veel gevolgen heeft. Ik heb Greet maar een paar keer ontmoet, maar met één oogopslag was het voor mij al duidelijk wat voor een meid ze is. Sterk en vol van liefde voor het leven. Ik ben er zeker van dat deze twee enorm fijne karaktertrekken haar nog van pas zullen komen. In elk geval wens ik jullie allemaal enorm veel moed!
Straal maar veel van jouw positieve kracht over op je zusje!
Zoen, Anne
Lieve Kaat!
Het moet verschrikkelijk zijn om je zus daar te zien liggen, of gewoon al het feit dat het jou zus overkomt.
Maar zoals ik je ken ben je net zo sterk als Greet en even zot.
Dus hoeveel pijn en hoe moeilijk het ook is jullie komen er door. Zo zijn jullie nu eenmaal!!
Heel veel groetjes en een steunknuffel!
Lore ( & co)
Een reactie posten