dinsdag 21 oktober 2008

Dag 26



Ons Greetje is duidelijk weer terug op de goede weg. Alles blijft nu weer mooi stabiel, de verdoving en de beademing worden langzaam weer afgebouwd, en ze verliest minder bloed tijdens de verzorging. Op een dag als deze is een bezoekje een stuk aangenamer, en kunnen wij er ook weer een beetje beter tegen. En dat hebben we nodig, want het is toch nog vaak schrikken, als we weer eens meer details te horen krijgen over haar verwondingen, en hoe groot die wel zijn wel zijn, en als we weer een beetje meer beseffen hoe erg ze toegetakeld is. We weten al langer dat ze nog maanden op de intensieve zal liggen, maar we blijven ons verheugen op elk stapje vooruit, hoe klein ook.

20u: Ze zag er weer wat beter uit, ons Greet. Ze kreeg vanavond een beetje voeding via de maagsonde, om te zien of ze het al verdraagt. We zijn benieuwd want dat zou ze toch weer een stapje verder staan. Maagvoeding is namelijk minder belastend dan intraveneuze voeding. Vanavond hebben we weer een lift gekregen van Guido, maar gisteren zijn we voor het eerst met de fiets gegaan, en teruggekomen via die onheilsplek. Een beetje akelig, maar we zullen er toch overheen moeten (letterlijk ook), en beter vroeger dan later.

5 opmerkingen:

Evelyne N. zei

Hey Greet,
Blijven volhouden meid!
Jij kan dat, daar zijn we allemaal van overtuigt!
Er gaat geen dag voorbij, dat wij aan je denken!
Stap voor stap kom je er wel!
Ik duim in iedere geval voor 200%!!
Veel sterkte!
Evelyne N. (3 toerisme

Annelies B zei

Go Greet!

Uw allerpersoonlijkste cheerleadersclub
vormt nu met paarse en groene pompons
*Keep going, keep going,...*
(denk er een cheerleaderszangdeuntje bij)

Dus moest de boodschap nog niet zijn overgekomen:
Keep going!

Zoenen van ons allen hier in het verre Hasselt

Tina zei

Hey Greet,

Elke dag kom ik wel is zien hoe het met je gaat, ene dag beter dan de andere, maar je blijft volhouden!! Zo kennen we je!!

Veel moed hé..

xxx

Koen zei

Ouders, familie, vrienden,...

In een flits veranderd het leven van zo'n jong meisje voorgoed. Opgewekt, vrolijk richting huis fietsen en gegrepen worden door een 10-tonner. Volledig bij bewustzijn. Een ware nachtmerrie voor iedereen.

Ik heb alle blogjes gelezen, moet toegeven dat er toch wel waterige ogen mee gepaard gaan. Hopend op een goede afloop van de strijd die ze levert. Wil ik jullie allemaal veel goede moed inspreken. Geef de hoop niet op, uw dochter is blijkbaar niet van zin om het zomaar op te geven. Ik heb enorm veel respect voor haar. Ze zal er door komen. Ik wou dat ik meer kon doen.

Greet, wachtend op de dag dat er een blogbericht van u komt waarin ge iedereen bedankt voor hun steun blijf ik uw situatie op de voet volgen, blijf ik u en uw familie steunen. Zorg er maar voor dat ge al deze mooie reacties kunt lezen, zorg ervoor (met de steun van iedereen) dat uw familie, vrienden, kennissen weer de oude greet zien rondlopen!

don't give up greet!

Een 21-jarige jongen die superhard meeleeft met heel de situatie!
Koen

Unknown zei

Ik verander mijn mening; die bon voor mijn verjaardag, die ruil ik nog wel eens op een ander moment in. Van mij mag die greet nu zo veel mogelijk tijd nemen, en gewoon goed genezen. Ik wacht geduldig, en ook wel een beetje ongeduldig, af. En ondertussen groet ik vanop afstand telkens wanneer ik voorbij Gasthuisberg rijdt. En hoop dat het vanaf nu alleen maar bergop gaat!

Veel liefs
x