15u30: Geen groot nieuws te melden vanmiddag. Haar bloeddruk was wat aan de lage kant, maar dat is normaal zo kort na een operatie. De sondevoeding verloopt steeds beter en ook haar wonden evolueren goed.
Op het ogenblik dat we de kamer uitgingen kwam er nog een leuke verrassing. De mevrouw van het onthaal kwam de kamer in met een grote plastic zak, met daarin een reuze-teddybeer. Een kadootje van haar klasgenoten. In haar plaats een dikke dankjewel allemaal. De beer staat voorlopig thuis, maar we nemen hem weer mee zodra het kan.
22u: Vanavond was ze een beetje wakker, onze meid. Desondanks geen aangename ervaring, met die angst en dat verdriet in haar ogen en op haar voorhoofd gegrift. Haar hartslag ging met momenten door de 140, zodat de verpleger haar verdoving weer een beetje moest opschroeven. We troosten ons met de gedachte dat ze hiervan niets meedraagt, psychologisch toch niet (hopelijk), maar fysisch, met een hartslag die gemiddeld rond 100 ligt en vaak urenlang 120 bereikt, dat scheelt telkens een paar jaar van haar leven. Maar dan alweer, ze leeft tenminste nog.
4 opmerkingen:
Geachte ouders
Ik was deze namiddag gekomen om het cadeautje af te geven. ik ben blij dat jullie het gekregen hebben, we zijn wel een beetje laat maar we hadden niet veel tijd.
We vergeten Greet zeker niet, ze blijft in onze gedachten en we blijven haar steunen.
Kelly 3 toerisme
Wat een vrouw, die Greet!
Maar dat wisten we natuurlijk al lang.
Het doet zoveel deugd dat er steeds vaker positieve berichtjes komen.
Al slapend liggen genezen. Ze doet dat niet slecht.
Als ik naar haar foto's kijk, kan ik haar horen lachen. Ik verlang zo naar de dag dat ik dat ook weer echt zal horen!
Volhouden, meid.
Het moet echt zenuwslopend zijn voor jullie, de ouders, zus en broer die dagelijks Greet zien en met hoogte-en dan weer dieptepunten geconfronteerd worden. Ik kan jullie moeheid tussen de regels door lezen en de moed die soms echt gaat zakken. Ik kan geloven dat jullie jullie dochter weer graag wakker zouden zien maar het is nog altijd te pijnlijk, ik denk eraan dat ze verbrandde mensen soms maanden in slaap houden, om ze niet te doen afzien. Gelukkig eigenlijk dat ze dat nu kunnen doen om onnodig lijden te vermijden.
Ik denk deze avond speciaal aan jullie, de mama en papa van Greet, jullie zijn heel fijne ouders, als Greet weer wakker is en ze deze blog zal kunnen doornemen zal ze dat geweldig van jullie vinden, daar ben ik zeker van!
Klas 510 en 610 liggen in een ver verleden en door het gaan studeren in Antwerpen ben ik heel veel ex-klasgenootjes uit het oog verloren. Het nieuws van Greetje's ongeval is mij dan ook pas vorige week ter ore gekomen. En via deze weg zou ik heel graag aan jullie als haar ouders, haar familie en al haar vriend(inn)en, die altijd als een rots achter haar staan, mijn steun willen betuigen en willen zeggen dat ik hoop met heel mijn hart dat Greet goed en snel hersteld!!!
Ik denk aan haar en aan jullie !!!
Heel veel sterkte !!!
Hanna Nys
Een reactie posten