Een volle maand is het nu dat jij daar in het ziekenhuis ligt. We beginnen allemaal nu pas te beseffen hoe lang het nog gaat duren, de volledige verdoving, je verblijf op intensieve, het herstel buiten de Intensieve, de revalidatie...
15u: Ons gevoel van gisteravond bleek te kloppen. Wij zitten allemaal te wachten tot ze wakker wordt, maar zijzelf kan dat nog helemaal niet aan. Ze heeft veel te veel last als ze wat begint te beseffen, dus wordt ze nog een tijdje weer beter in slaap gehouden. De voeding was ook weer wat verhoogd, maar ook dat lijkt nog wat te optimistisch. Straks weten we waarschijnlijk meer, maar het ziet er naar uit dat ook dit heel langzaam zal moeten opgebouwd worden. Geduld, geduld....
3 opmerkingen:
Greet,
Het feit dat we je allemaal zo graag zien maakt het moeilijk om geduld op te brengen maar wel de moeite.
Elke stap naar genezing is een opluchting voor iedereen. Blijf zo verder doen!
Veel liefs
Hasselt!
Dag Greet,
Ik ken je nauwelijks, jij mij ook. We zagen elkaar op het buurtfeest in het Delleparkje in de zomer. We leken allebei te denken: 'He, nog een Greet'. Maar van een babbel kwam het niet. Later zag ik je nog af en toe fietsen of stappen door de Sergeysstraat. Als ik met onze kleine Titus aan het wandelen was, of met hem voor het raam stond, te wachten tot hij een boertje deed na het drinken. 'Dag', zeiden of knikten we dan. Gisteren hoorde ik van Bert en Els, onze bijna buren in de Sergeysstraat van je ongeluk. Plots was het geen anoniem meisje meer waarover ik in de krant had gelezen... Ik ben erg geschrokken. Vanaf nu denk ik mee aan je, en duim en hoop ik mee dat het goed mag komen.
Papa en mama van Greet, ook jullie wens ik erg veel sterkte toe.
Hartelijke groeten,
Greet Draye
Greet kom tis genoeg geweest
kom maar gewoon terug nu
mama en papa greet jullie doen dat echt goed!
Greet doet het wel beter :)
giL
Een reactie posten