Dag 18

8u: Een rustige nacht. Voor Greet tenminste. Wij hebben weer een hele nacht liggen woelen. Gisteravond maakten de metertjes naast haar bed rare bokkensprongen. We mogen daar van de verpleger eigenlijk niet naar kijken, en hij scheen zich ook absoluut niet ongerust te maken daarover. Maar ja, je kijkt toch, en dan kan je niet slapen.
Vanmiddag krijgt ze weer een operatie, enkel aan haar buik ditmaal. Ze is niet terug op haar kamer verwacht tegen het bezoekuur, dus waarschijnlijk hebben we pas vanavond weer meer nieuws.

20u: Dag Greet. Dit berichtje is voor jou. Voorlopig hang je aan veel te veel buisjes, draadjes en slangetjes om iets aan dit briefje te hebben, maar er komt een tijd, hopelijk binnen niet te lange tijd, dat je dit kan lezen, en, even hopelijk, heb je er dan iets aan. Vandaag hebben we je bloed zien passeren. Door een buisje naar een machine, heel high-tech, heel doorzichtig zodat we je bloed goed kunnen zien. En het zag er mooi uit, proper. En vanuit de machine ging het terug door plastic slangetjes, je lichaam binnen. Op die manier is het goed, reinigend. Op die andere manier was het niet goed, maar dat is nu achter de rug. Slaap nu maar, Doornroosje.