Dag 87

Greet was vandaag wakkerder dan we ze tot nu toe al gezien hebben, in al die weken in het ziekenhuis. Ze reageerde niet alleen, maar liet ook duidelijk merken dat ze begreep wat er gaande is, en wat we tegen haar zegden. Toen we vertelden over dat mooie liedje dat Oom Wim aan haar heeft opgedragen, wilde ze absoluut iets zeggen, en wanneer we haar bril opzetten, kreeg ze Roel in de gaten, met zijn schort en maskertje, en daar schrok ze van. Niet van Roel waarschijnlijk maar wel van zijn kleding. Dat moet haar bang gemaakt hebben. Ook als we vertelden dat er een kerstkaart van het ziekenhuis op de kamer lag, begonnen de traantjes weer te lopen, zodra ze dat woord "ziekenhuis"hoorde. Maar ze werd telkens vlug terug rustiger als we haar lieten voelen dat we bij haar waren, en dat er goed voor haar gezorgd wordt.

Haar temperatuur gaat intussen nog wat op en af. Helemaal zal ze dus van dit rot-infectie nog niet verlost zijn,maar we maken ons nog niet opnieuw ongerust.