Dag 82

Toch nog een beetje kunnen slapen vannacht, na een laat telefoontje gisteravond, en een vroeg vanmorgen. Ze hebben ons verteld dat de koorts een normaal verschijnsel is, dat tot hiertoe onderdrukt werd door de continue dialyse. Omdat Greet nu nog maar een uurtje per dag dialyse krijgt, wordt ze niet meer voortdurend afgekoeld, en dit zou dan een reactie hierop zijn. Dit stelt ons een beetje gerust, maar toch niet helemaal.

Dit is weer een situatie zoals ik ze donderdag al beschreven had. We waren er weer een beetje te gerust in. Het ging allemaal zo goed, we waren blij dat ze eindelijk zou wakker worden, en onze batterijen waren weer helemaal opgeladen, dank zij de steun op het tangobal. En dat is dan het moment dat er weer slechter nieuws komt.

16u: Maar omgekeerd werkt het blijkbaar ook. Komen we binnen vol grote schrik, dan worden we direct op ons gemak gesteld. De verpleegster heeft uitgebreid gezegd dat we ons niet ongerust moesten maken. Tijdens het bad van vanmorgen zijn alle dokters komen kijken, en ze waren allemaal tevreden over de evolutie.