Aan de reacties te zien, heb ik gisteren de indruk gegeven dat er slecht nieuws was. Maar wees gerust, dat is niet het geval. Vanmiddag, toen ik de kamer binnenkwam, was de dokter net daar en hij was best tevreden.
Wel is het zo dat Greet nog behoorlijk wat pijn heeft, en vooral de plaatsen waar de huid is weggenomen voor de transplantatie schijnen erg pijnlijk te zijn. Daarom is de verdoving terug wat verhoogd, zodat ze niet te veel last heeft daarvan. Het echte wakker worden is dus weer voor even uitgesteld. Ze blijft intussen wel volledig zelf ademen, en er is zelfs hoop dat ze binnenkort ook zal kunnen spreken, ondanks het buisje in haar keel. Dan zal ze kunnen vertellen of en waar ze pijn heeft, of misschien dat ze verdrietig is omdat ze in het ziekenhuis ligt.
20u: 2e zit
2 opmerkingen:
Greetje,
Das raar he, maar ik ben trots op je, weet je dat?
Ik heb hier al lang een cd voor je liggen van Bebo en Cigala, en ik durf m gewoon niet te brengen. Maar als ik hoor hoe je blijft volhouden, zelf ademen, tklinkt eng en fantastisch tegelijk. Die cd komt eraan.
Mijn broertje moet trouwens stage doen op de materniteit in gasthuisberg binnenkort. Hij heeft een beetje schrik van het grote ziekenhuis, daarom ga ik met hem het grote gasthuisberg spel doen dat ik nog ga uitvinden. Eenmaal jij er klaar voor bent, is gasthuisberg sowieso niet meer veilig met jou in huis :)
Dikke zoen!
Hey Greet,
Voor ons gaat de week die komt de laatste lesweek in. De klas verheugt zich telkens op de vorderingen die je maakt, want dat mogen we ze nu toch wel gerust noemen. Dat alles niet picobello verloopt snappen we wel, maar de algemene grote lijn is toch wel in stijgende vorm!
Dikke zoen van de ganse klas,
Stefanie
Een reactie posten