We zijn weer een dag verder maar Greet maakt nog altijd koorts, vooral tegen de avond aan. De dokter zegt dat ze misschien een sinusitis heeft en er zal iemand van NKO komen kijken. Maar dat maakt ons natuurlijk niet minder ongerust, integendeel. We mogen wel altijd bellen 's avonds en 's nachts, als we maar de behoefte voelen. Intussen naderen de kerstdagen nu snel maar we hebben ons er allang mee verzoend dat er dit jaar weinig te vieren valt, we zullen al erg blij zijn als het kalme dagen worden.
Ik kan me nu niet van het gevoel ontdoen dat de komende weken kritisch gaan zijn, maar evenzeer weet ik dat ons Greet zich er zal door slaan en dat daarna het tij keert. Met zoveel mensen die aan haar denken en met haar meevoelen kan ze gewoon niet anders dan er terug bovenop komen.
4 opmerkingen:
Lieve Greet en familie,
Ik denk heel veel aan jullie. Even dacht ik, kerstmis zou afgeschaft moeten worden dit jaar. Maar dan dacht ik nee, want alle lichtjes die branden, kaarsjes die dansen, groen voor hoop, rood voor liefde, dat is ook voor jullie, speciaal voor jullie. Ondertussen zit ik hier te studeren, één of andere theorie, "from Good to Great"...
Komaan he, Up to Great!!!!
ik duim mee.
Ik denk ook nog steeds aan jullie en aan jullie lieve Greet. Ze ligt daar al zo lang te vechten, neutrale en mindere periodes horen daar sowieso bij, maar ik kan me de ongerustheid terwijl goed voorstellen! Maar zoals jullie zelf zeggen, het komt weer goed, al niet meer heel vroeg, ietsje later, maar het komt wel goed.
jullie doorzettingsvermogen en kracht blijven mij verbazen en ontroeren.
Tijdens deze kerstdagen denk ik extra veel aan jullie. Niet bij het zien van blozende kerstmannen en te fel versierde kerstbomen, nee.
Maar kleine brandende kaarsjes, opflakkeringen van hoop en verwachting, die brengen mijn gedachten bij jullie.
Bij jullie brandt de vlam al van aan het begin van jullie strijd, en intussen ook bij heel veel anderen.
greet, je doet dat ongelooflijk goed.
liefs
lies.
Een reactie posten