Vandaag is Greet een beetje ondeugend geweest. Ze heeft haar maagsonde uitgetrokken omdat die haar ambeteerde. Dat vertelde ze deze middag met een zekere trots en een kwajongensblik in haar ogen. Maar dat heeft ze daarna moeten bekopen want er moest een nieuwe geplaatst worden en dat is niet van de poes.
Vanmiddag waren Bomma, tante Marcelle en Peter erbij. Bomma was een beetje aangeslagen toen ze zag hoezeer haar kleindochter vermagerd was, maar ze was toch blij dat ze desondanks goed wakker was en helder. Halverwege het bezoek stonden de dokters er plots met een vervaarlijk apparaat, om haar sonde terug te plaatsen. En vermits ze daarvoor weer in slaap moest was dat eigenlijk het einde van het bezoek. Toen we vanavond weer bij haar aan bed waren was ze triestig en in de war. Er waren vandaag blijkbaar dingen gebeurd die ze niet kon plaatsen. Omdat ze meerdere keren verdoofd was was haar tijdsbesef compleet in de war en zelfseen uitvoerige uitleg kon haar stemming niet echt verbeteren. En het feit dat ze zelfs met dat spreekbuisje niet alles meteen duidelijk kan maken, droeg niet meteen bij tot een optimistische stemming. Nu ja, het kan natuurlijk niet elke dag hoera en joepie zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
het kan inderdaad niet altijd rozegeur en maneschijn zijn en dat moet ook niet hè! niemand kan altijd vrolijk zijn, zeker niet als je hele dagen in een ziekenhuisbed ligt! doe maar op je gemak kleine meid, het zal met ups en downs zijn, maar er zal altijd een hele hoop mensen voor je klaarstaan!
Pas maar op, straks wandelt ze het ziekenhuis uit omdat het haar ook gaat ambeteren.
Een reactie posten