Dag 120

De nieuwe kamer van Greet mag dan al kleiner zijn, het is er zeker zo gezellig. Ze ligt op de zonnekant, dus als het weer ooit weer beter wordt, zal ze daar zeker van genieten. En ze ligt ook vlak bij de verplegerskamer, zodat ze verpleegkundige die haar verzorgt, dadelijk bij haar is als er iets scheelt, zonder daarom de hele tijd naast haar bed te moeten staan. Gemakkelijker voor hen, en een beetje meer privacy voor Greet.
Wat ze vandaag aan het leren is, is drinken met een rietje. Tot hiertoe druppelden we water in haar mond met een spuitje als ze dorst had, maar ze kan daar behoorlijk hard aan zuigen. Uit een bekertje met een rietje zal daarom wel al vlug lukken en dat is toch weer een stapje vooruit.

Vanaf vandaag mag Greet een tijdje geen wielersport uitoefenen. Ze krijgt namelijk EPO en als ze dan op de fiets betrapt wordt zwaait er wat. Als troost mag ze zich scharen tussen beroemdheden als Ricardo Ricco, Ulrich, en natuurlijk een hoop anderen die zich niet lieten betrappen.
Verder ging het vanavond vrij goed, met naar het einde toe een beetje pijn overal, maar dat was waarschijnlijk omdat de verdoving weer een tandje lager gezet was (wielerterm?). alleszins konden er weeral een paar lachjes af.
En waar blijven die filmpjes?