De zon schijnt weer, en de toestand van Greet gaat er weer op vooruit. Het lijkt erop dat de infectie van de vorige dagen weer onder controle is. Alles ziet er weer net een beetje beter uit dan de vorige dagen. Geen koorts meer, geen vieze beestjes meer in de staaltjes, en wonden die nu echt aan het genezen zijn.
Nu Greet vaker wakker is, moet ze ook weer leren spreken. Daarvoor krijgt ze binnenkort een ander ademhalingsbuisje, en dan zou het wat vlotter moeten gaan. Dat zal het leven voor haar wat gemakkelijker maken, wanneer ze zelf kan vertellen wat ze wil. Nu blijft het toch vaak een beetje raden wat er scheelt, als ze weent of grimassen trekt, of gebaren maakt die we niet kunnen interpreteren. Ze kan dan wel ja en nee knikken, maar als wij of de verpleegkundige de foute vragen stellen, dan helpt dat allemaal niet veel. Maar voor het echt zal lukken om te spreken, zal ze eerst nog wat moeten oefenen.
Dat laat ons ook weer beseffen hoeveel ze opnieuw zal moeten leren. Ze is op dit ogenblik zo verzwakt, dat elke beweging moeite kost. Als een uit het nest gevallen vogeltje, zeggen haar vriendinnen. Dat betekent dat ze alles van begin af aan opnieuw zal moeten opbouwen. En dat zal uiteraard nog een lange tijd vragen.
3 opmerkingen:
Lieve Greet, Doe zo voort meid! We kijken er allemaal zo hard naar uit dat je weer spreekt, lacht en danst... Iedereen duimt nog steeds, en je doet dat goed!
hoe ver leek greet 100 geleden nog van spreken te staan, en nu, na stap, stop, stap stap, stop, stap stap stap ... is de weg die ze heeft afgelegd al een echte heldinnentocht geworden ... jullie blijven het met zijn allen zo goed en sterk doen! volhouden, binnen een paar weken (nu ja) komt de lente eraan!
Greeteken,
Gelukkig is er zoiets als tijd.
Want echt waar,
neem je tijd,
er zijn warme handen om je te ondersteunen en dekens van liefde voor wanneer je even valt, en die zullen blijven, tijd zal ze alleen maar warmere en dikker maken, dus, wees er maar gerust in. Blijf volhouden, je doet het zo geweldig.
Een reactie posten