vrijdag 30 januari 2009

Dag 127


Het is vanavond laat geworden, maar toch we willen toch nog vlug een berichtje schrijven, want we hebben nieuws!

Deze namiddag had Greet heel erg genoten van haar bezoek, maar toen we 's avonds binnen kwamen was ze verdrietig. De reden hiervan was het fameuze spreekbuisje. Dat waren ze nu al enkele dagen aan het beloven, en ze had de hele namiddag zelfs geen slokje water gekregen omdat ze nuchter moest zijn tijdens de plaatsing. En nu was het al avond en kon ze nog altijd niets zeggen, terwijl ze zo lang had liggen wachten. Ze beloven zo veel, maar dan gebeurt het niet, maakte ze ons duidelijk.

Maar toen kwam de dokter binnen om te vertellen dat ze wel degelijk in de loop van de vooravond een ander buisje geplaatst hadden, en dat ze dat dadelijk gingen uittesten. Greet was hiervoor in slaap gedaan, en daarom had ze het niet eens gemerkt.

Even later kreeg ze een speciaal ventieltje in de plaats van het beademingsapparaat, en kon ze eindelijk, eindelijk, eindelijk weer iets zeggen. Haar dag was weer goed gemaakt. Ze heeft de rest van de avond liggen blinken.

En nu zitten jullie allemaal te popelen om te weten wat haar eerste woordjes waren waarschijnlijk. Ze waren tamelijk voorspelbaar, maar niet zo sentimenteel als je misschien zou denken: "kunt ge mij horen?"

10 opmerkingen:

Heleen Mesellem zei

Nu Greet weer kan praten, en voor ze jullie overspoelt, wou ik hier toch nog even iets komen posten =)!

Ik ken jullie helemaal niet =), maar via via erasmus en lerarenopleidingers, ben ik toch komen volgen. En heeft het me toch een paar keer kriebels bezorgd!

Door jullie te volgen heb ik even stilgestaan bij hoe veel kracht iemand kan hebben. Hoe sterk Greet én julie allemaal zijn! En bij hoe sterk jullie die kracht allemaal bij elkaar naar bovenhalen... Zo, ontzettend, overweldigend is dat elke keer, in de berichten die we hier volgen!

Veel liefs, voor Greet, maar ook voor jullie allemaal! Van ouders, broers, zussen en familie, over vrienden en het Gogoteam =) , tot iedereen die volgt, inclusief de dokters maar ook de poetsvrouwen van intensieve!

Bart zei

Wow, verrast door tintelend kippevel denk ik dat het voor jullie eens zo prachtig moet zijn om 'de eerste woordjes' bijna letterlijk opnieuw te beleven! Go Great!
Zowaar vergelijkbaar met de soundcheck op een muziekfestivalletje: "check, check, ntza, ntza, one, two!" hier en daar nog een statiefje verhogen of verlagen, met een subliem spektakel als resultaat... ("oh metaphore, oh metaphore, wherefore art thou metaphore" =) )

Kleejo zei

Wauw : )
Ik zou zelf gék worden van het niet luidop kunnen praten, dus kan me ergens wel voorstellen wat een enorme relief dit voor u moet zijn Greet!
Weet je ook al van het bestaan van deze fameuze blog? Véééél leesvoer!

Unknown zei

Oh-ooh, spraakwaterval Greet vandaag ongetwijfeld in actie. Geweldig! Gedaan 'ik kan niet zeggen wat ik wil zeggen'-frustraties!! Verscheur dat letterblad maar! Leve techniek en wetenschap!

Lies zei

Dat is schitterend nieuws! Babbel er maar op los, Greet!!

Het grote boek van Florien zei

Greet! Vreugde alom! Ook voor jullie ouders en broer en zus en familie en... moet dit leuk nieuws zijn! Dan zal ik misschien maandag met je ook een actual conversation kunnen voeren moesjke! :) Hoe leuk! tot maandag! x

Unknown zei

haha!
lang leve greet! en het letterblad de vuilbak in! ik kom nog is gauw over u kopke krabben!xx

marleen zei

moet toch een sentimenteel, aandoenlijk moment geweest zijn...
tof om te lezen!
lieve groetjes!

Helena zei

spleet ik ben morgen daar, ma ik wil wel graag meer horen dan'kunt ge mij horen'..komaan he.. een paar woordekes meer!..' hey helena je ziet er goed uit vandaag' of 'Joe den Ollie, Alles kits makker!?'.. OK??? Das dan afgesproken

Tot morgen meid

Helena

Loree zei

Laat de waterval maar komen!