De hoofdingang van Gasthuisberg is verbonden met de autoparking door een overdekte passage. Deze passage heeft een officieel uitziend straatnaambord:"de glazen wandelweg". Met deze willen we die naam veranderen in "de gang der zuchten", want gezucht wordt er.
Er bestaan vele soorten zuchten. Zuchten van verdriet, omwille van een verlies of een groot ongeluk dat je is overkomen, de soort die komt nadat de tranen zijn opgedroogd. Zuchten van spanning, maar ook van ontlading. Zuchten van opluchting, de best gekende soort, en zuchten van angst, om wat er nog te wachten staat. Zuchten van vertwijfeling, of een zucht van blijdschap, die dicht in de buurt van die van opluchting komt, maar toch niet helemaal dezelfde is want opluchting leidt niet noodzakelijk tot blijdschap. Zuchten van ongeduld, omdat het allemaal zo lang duurt.
Soms komt de ene zucht na de andere, een opluchting over een voorbije angst die gevolgd wordt door een verdrietig gevoel als je weer denkt aan wat haar nog te wachten staat. Veel van die zuchten worden geslaakt op weg naar en terug van de kamer, omdat je dan tijd hebt om te denken aan wat er komen zal, of om wat je gezien hebt te bekijken in een breder perspectief. Daarom dus: de gang der zuchten.
Vanmiddag lag ze weer diep in slaap, net als gisteren. Aan haar voeten droeg ze haar laatste nieuwjaarscadeautje, een paar slofjes dat ze kreeg van een van haar neven of nichten. Eindelijk heeft ze weer iets persoonlijks aan, na maanden enkel in verbanden gewikkeld te zijn. Van dit cadeau kan ze dus al onmiddellijk genieten.
3 opmerkingen:
goh, Greet toch :)
Komaan Greet, gaan!
en laat die pantoffeldiertjes in jou de vrije loop gaan!
giL en dAan, ook met slofjes aan!
Ik ken die gang ook, die leek me altijd zo lang als ik er door stapte met mijn moeder aan mijn arm, op weg naar oncologie waar mijn vader lag de laatste dagen van zijn leven. Voor ons bleef er geen hoop meer, voor jullie blijft die verder bestaan, de laatste berichten omtrent Greet's toestand zijn zo hoopgevend en nu zouden we allemaal willen dat het vlugger en vlugger gaat......en zijn we teleurgesteld te lezen dat Greet ligt te slapen. Het vraagt tijd en geduld en we staan achter haar en jullie! De moed niet opgeven,vooral!
Veerle in Aarlen
Een reactie posten