dinsdag 17 februari 2009
dag 145
De operatie van gisteren is goed gelukt, maar het wel nog erg pijnlijk. Meer dan bij de andere arm het geval was, zegt Greet zelf, maar als ik kijk hoe ze zich gedraagt, vermoed ik dat ze de pijn van vorige keer alweer wat vergeten is. Gelukkig reageert ze erg goed op de nieuwe pijnstiller die ze sinds enkele dagen krijgt.
Vanavond moest ze weer eens oefenen met spreken, bevel van de dokter, een beetje tegen haar zin eigenlijk. Maar ze was zelf blij verrast dat het zo goed lukte. dus heeft ze een hele tijd klanken liggen oefenen. "Aaa, eee ii ooo uuu, aiaiaiai, sss sss tsk tsk tsk test test test. Ik wist niet dat spreken zo grappig kon zijn." En dan kon ze nog niet eens zien hoe wij achter ons maskertje mee zaten te mimen. Maar of die pret nu echt was omdat het zo leuk is om weer iets te zeggen, of de euforie van de drugs, zullen we wel nooit weten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Haha, leuk! Weet je wat wij altijd moeten doen bij het koor?
p-t-s-k, pp-tt-ss-kk, ppp-ttt-sss-kkk enzovoort. Klinkt nog een beetje stoer ook ;-)
Doe zo voort, Gretel, je bent echt ongelooflijk sterk, weinigen kunnen het je nadoen.
Dikke kus
xxx
Hej Greet!
Wat je hier allemaal doet, is duizend keer straffer dan een antenne bouwen om het Eurovisiesongfestival te kunnen volgen.
En ik vond die antenne al zo fantastisch...
WAUW Greet doe zo voort !! XXX
Een reactie posten