Een foto van lang geleden, maar dat grote hart maakt het wel toepasselijk voor vandaag.
Greet is de laatste dagen wat neerslachtig en we denken dat dat komt doordat ze stilaan besef krijgt van de reikwijdte van wat haar overkomen is. En ze heeft natuurlijk ook heel veel tijd om daarover na te denken, en omdat het spreken nog steeds niet echt lukt is het ook moeilijk om haar gevoelens daarover kwijt te geraken. Gelukkig heeft ze heel veel steun, ook van de verpleegploeg die altijd klaarstaan om het voor haar zo comfortabel mogelijk te maken, en ook wel om morele steun te bieden. Ze klaagt niet en ze blijft dapper oefenen om weer sterker te worden, maar ze lijkt zich terug te trekken in een coconnetje.
Toch wilde ze wel weten wat we gedaan hadden voor de verjaardag van Roel vandaag, en we weten wel zeker dat ze er dolgraag bij was geweest, al kan haar maag nog geen chocoladefondue verdragen.
3 opmerkingen:
Komaan Greet! Binnenkort kom ik je nog eens opzoeken, en ik breng nog iemand mee als je wil, dan zijn we met twee om je op te beuren! Hou je sterk, ook al lijkt de weg nog zo lang, er staat veel volk aan de kant om je aan te moedigen meid! x
doorgaan Greet, de moed niet laten zakken!!!! hup hup met die parfumflesjes, dat worden nog wel liter flessen!
groetjes uit Hasselt
de bende van de windmolenstraat
Dat van die cocon is begrijpelijk, iedereen leeft mee maar er is er maar één die het allemaal zelf moet doen en dat is niet altijd makkelijk te dragen of te verwerken. Neem het erbij, gun haar die momenten van bezinning want het helpt bij de verwerking. Niemand is altijd goedgezind, juist?
Een reactie posten