De afgelopen dagen kregen we bij het binnenkomen telkens weer te horen "Niets speciaals vandaag, geen problemen, alles is zoals het hoort". Eigenlijk geruststellend, en toch... weer geen wonder gebeurd, weer geen buitengewone genezing. We moeten blij zijn dat er niks speciaals is, maar dat is buiten de menselijke natuur gerekend.
Toch vinden de dokters alvast dat haar toestand van die aard is dat ze morgen weer naar het OK kan, en dan wordt er hopelijk weer wat extra vierkante centimeters met eigen huid bedekt. Haal de duimen maar weer boven.
1 opmerking:
Dag Greet,
dag 66 vandaag, in vergelijking met doornroosje nog niet zo lang, maar dat is dan ook een sprookje (en dat telt dus niet voor echt). Het doet me ook denken aan route 66, die legendarische highway van oost naar west doorheen de VS. Daar hebben jullie waarschijnlijk tijdens jullie reis in de States een stuk op gereden ? Met de mobilhome... Een gigantisch lange weg, die je nu ook aflegt (misschien ook door een vreemd landschap?), samen met de hele familie en ons. Donderdag is er alweer een tussenstop in de Waaiberg. Lekker uitwaaien allemaal.
Hasta la victoria,
kusjes
Pixie, Luna, Kieran, Gretel en Koen
Een reactie posten