dinsdag 4 november 2008
Dag 40
Lieve schat,
't Is geen pretje om je daar te zien liggen, geel, opgezwollen oogjes, slangen, buisjes, machinerie!
Weet dat we allemaal heel hard aan je denken, en willen dat je weer de vroegere blije, levenslustige Greet wordt. Weet ook dat heel de familie, al je vrienden, heel de wereld, heel veel van je houden, zoveel dat het wel goed moet komen. Panikeer maar niet te erg als je wakker wordt, we zijn er om je door de moeilijke periode te loodsen. En wie weet, ik denk zo, dat je ons later nog zult uitlachen om onze bezorgdheid en angst.
Ik hoop dat het waar wordt.
Oma
15u: Vandaag gaat alles weer goed, rustige hartslag, minder zuurstof, goede bloeddruk en niet te koud. Dat zien we allemaal graag. Er wordt nu zelfs luidop van langetermijnplannen gesproken. De dokters zullen al wel langer over nagedacht hebben over wat er nog allemaal moet gebeuren, wat er mogelijk is en wat niet, maar tegen ons hebben ze altijd gezegd dat we niet verder vooruit mochten kijken dan een dag per keer. Morgen hebben we een ontmoeting met de dokters, zodat ze ons kunnen vertellen wat er de komende tijd op het programma staat. En hoe lang die langetermijnplanning dan is, zullen we dan wel horen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
thats cool!
Volhouden hé mie...
xxx
Tina
goe bezig meid!!! volhouden...!
Een reactie posten