Als Greet niet naar het feest kan, komt het feest naar Greet. Onder dat motto vierden we de verjaardag van Yannick op de ziekenhuiskamer, inclusief Mega-Mindy-champagne en aardbeien met slagroom. Dat was zo leuk dat iedereen die nog eens iets te vieren heeft altijd welkom is.
Nu de operatie al een tijdje achter de rug is, moet Greet hard werken om terug te leren recht zitten. Dat gebeurt door haar bed in allerlei vreemde standen te zetten en in verschillende richtingen te bewegen. Af en toe komen de kinesisten ook de kamer binnen met allerhande rare apparaten, zoals een bedfiets. En dat schijnt zijn vruchten af te werpen, want ze zit nu elke dag een beetje rechter.
Ook nieuw is dat Greet nu eindelijk haar eigen nachtkleedjes mag aandoen. Daardoor ziet ze er ineens een stuk minder ziek uit.
Nu alle verhoren achter de rug zijn, weten we ook tamelijk zeker dat het ongeval van Greet een dode-hoek-ongeval was. Ook de voorkant van en vrachtwagen heeft een dode hoek, al wordt daar niet zo veel over gesproken. Het deed me dan ook plezier dat ik Schouppe hoorde zeggen dat er nieuwe maatregelen komen om dit soort ongevallen te vermijden. Hij is eindelijk tot de jaren van verstand gekomen, ... dacht ik. Maar het heeft weer niet mogen zijn. Vrachtwagens krijgen nu een biep-signaal als ze rechtsaf slaan. En de fietsers moeten dan maar zien dat ze plots verdwenen zijn uit de gevarenzone. Maar niemand vraagt zich blijkbaar af waar je als fietser dan wel naartoe moet. Je rijdt daar op een fietspad dan in het allerbest geval een meter breed is, je gaat gewoon rechtdoor, je hebt groen licht en voorrang. Links van je is een drukke baan, en rechts huizen of een dwarsbaan, waar je niet op wil of moet. En dan hoor je plots die bieptoon. Wat kan je dan ander dan verder rijden en hopen dat je gezien wordt? Opstijgen misschien?
6 opmerkingen:
Schouppe heeft waarschijnlijk nog nooit op ne fiets gezeten.
En al zeker niet tussen Herent en Leuven...
Voor de rest: PROFICIAT, Greet, met al je kunsten: zitten, bedfietsen...
Greet, je bent een prachtmeid. Jij bent een fantastisch iemand. Je hebt een oerkracht, greetje, om 'U' tegen te zeggen. Dit heb je waarschijnlijk van je ouders geerfd. Mensen zoals jullie zijn zeldzaam. Sinds het begin volg ik je 'ups' en 'downs'. Ik ben namelijk de schoonmoemie van siscatje;
Greet,ik wens je zoveel 'ups'want die 'downs' zijn er nu wel genoeg geweest.Dikke knuffel
Meen je nu dat DAT de oplossing is voor het dooie hoek probleem?
Kijken VOOR je afdraait is toch ook een goed idee, nee?
Ik ben als de dood voor vrachtwagens en bussen... Ik blijf er VER van, want ik ben nog een stuk kleiner en makkelijker te pletten... brrr... kmag er niet aan denken...
Proficiat met je vooruitgang! Als je ook bezoek zou willen van mensen die je nog niet kent... roep maar... ;-)
Het probleem, Daphne, is juist dat het niet altijd mogelijk is om ver van en vrachtwagen te blijven. Als je, zoals Greet, een kruispunt aan het oversteken bent, en er komt een vrachtwagen ui de andere richting. Of als je op het fietspad rijdt, en een vrachtwagen haalt je in en slaat dan af, zoals bij Sander. Of een vrachtwagen rijdt plots achteruit, zoals bij Marie-Louise.
Sommige mensen denken blijkbaar dat je als fietser dan nog de mogelijkheid hebt om uit te wijken, maar niemand vraagt zich af waarheen.
Greetje!
Ik denk nog steeds elke dag aan je (ik sta dan aan de bushalte van het lemmens, staar naar gasthuisberg, en vraag me af in welke kamer, of tenminste al welk deel dat je ligt, en roep dan in mezelf weliswaar hophop Greet, goed bezig!)
Nee, ik vind het echt ongelooflijk hoe je blijft vechten, en hoe je blijft vooruitgaan.
Go for it, girl!
Dikke kus en een boeket zonnebloemenxxx
dag Greet, ik heb uit goed bron vernomen dat je zusje je nogal vertroeteld :). Toch lief van haar hé. Train jij maar veel op je bedfiets zo word je zeker nummer één van de ronde van gasthuisberg.
dikke knuffel....
Een reactie posten