Dag 247

De juridische procedure van het ongeval is nu ook begonnen. Gisteren was het eerste proces, en waarschijnlijk volgen er nog wel een hele reeks. We waren niet verplicht om aanwezig te zijn, maar we blijven natuurlijk wel graag op de hoogte, en dus trokken Roel en ik gisterenmorgen naar het gerechtsgebouw. Hoewel de zitting openbaar is, wilden ze ons zomaar niet binnen laten, en moesten we uitleggen wie we waren, en wat we kwamen doen. Dat we "gewoon kwamen kijken", werd eenvoudigweg niet geloofd.

Buiten ons was de zaal hoofdzakelijk gevuld met een heleboel advocaten en nogal wat jonge dwazen die denken dat het stoer is om uit te gaan met de auto, en dan niet af te spreken wie er Bob zal zijn. Je zou die gasten eens willen meenemen naar het ziekenhuis om ze te laten zien wat een verkeersongeval met een mens kan doen.

We dachten dat "onze" zaak aan de beurt zou komen op het uur dat vermeld was in de brief, maar dat was niet zo. Iedereen komt tegelijk toe, en dan is het wachten tot jou dossier aan de beurt is. Zodra het dan aan ons was, werd ook ik op het matje geroepen, en moest ik op het beklaagdenbankje gaan zitten, en kreeg ook ik op het einde een preek te horen. Maar al bij al zijn we blij dat de comminicatie met de tegenpartij, en de hele verzekeringskwestie op een geciviliseerde manier verloopt. Ik zou het vreselijk vinden als we, naast onze zorgen om Greet, ook nog eens zouden moeten gaan ruzie maken, zoals we in sommige andere rechtszaken hebben zien gebeuren.

We zijn weer een ervaring rijker.