Dag 211

De dokters zeggen geregeld tegen Greet dat ze zich wat vaker boos moet maken. Reden genoeg natuurlijk, maar ze is nu eenmaal geen boze, en dat doet ze dus niet. Maar toen ze vanmiddag kwamen zeggen dat haar operatie zou worden uitgesteld omdat "er iets was tussen gekomen", werd het haar toch teveel, en heeft ze dat ook goed duidelijk gemaakt. Dat moet indruk gemaakt hebben, want even later kwam er al iemand melden dat de planning weer veranderd was, en dat ze als volgende patiënt aan de beurt zou komen, twee uur eerder dan oorspronkelijk voorzien. Ik mocht nog net een kusje geven, en dan werd ik de kamer uitgegooid, en werd Greet in zeven haasten klaar gemaakt voor de operatie.
Precies drie uur later was alles achter de rug, en kon ze terug naar haar kamer. Er zit nu een stevige schroef tussen haar beide heupvleugels, en dat zou voorlopig voldoende moeten zijn om rechtop te gaan zitten en oefeningen te gaan doen met haar benen.
De operatie is vlot verlopen, zonder dat er weer een heleboel extra buisjes nodig waren, en ze was al heel vlug terug wakker. Tegen de tijd dat wij bij haar waren, kostte het nog teveel moeite om haar ogen te openen, maar ze was wel wakker en voldoende bij de pinken om aan de stem van Roel te horen dat hij gisteravond naar een feestje was geweest.

Wij hebben intussen ook nog een verzoekje. Zondag avond kunnen wij zelf niet op bezoek gaan, dus zij we op zoek naar iemand die Greet in onze plaats gezelschap wil gaan houden. Als je daar zin in hebt, bel ons dan even.