Dag 267

Het lijkt nu plots heel hard te gaan.
Om de haverklap staan er nu nieuwe mensen rond het bed van Greet. Er komen mensen van Pellenberg die komen kennis maken, er zijn er die komen kijken welke verzorging ze precies nodig heeft, er zijn er die komen bespreken welke therapieën ze daar zal krijgen, ...
De drukkledij die ze de komende maanden zal moeten dragen ligt al klaar. Er worden nog wat foto's en scans gemaakt zodat haar dossier tiptop in orde is tegen het ogenblik dat het wordt overgedragen van het ene medische team aan het andere. En de kine wordt een versnelling hoger geschakeld, zodat ze heel binnenkort klaar is voor de grote verhuis.

Er is een ding dat Greet zelf niet zo leuk vindt aan het hele gebeuren. Tot hier toe mocht ze een redelijk luilekker leventje leiden in haar bedje. Als het niet nodig was om haar wakker te maken voor de verzorging liet de verpleging haar lekker lang uitslapen, en als ze geen zin had om iets te doen, dan hoefde dat ook niet. Maar daar komt vanaf vandaag verandering in. Om alvast aan het dagritme van Pellenberg te wennen, moet ze vanaf vandaag op tijd wakker worden, al vanaf 's morgens met de kine beginnen, en eten op tijdstippen die in het ziekenhuis normaal zijn.

Dat wordt even doorbijten.

De foto van vandaag is een beeld uit de film " Le Fabuleux Destin de Greet Nelles" van Hanne Verbruggen.