Het gaat nu wel plots heel hard met de revalidatie. Vorige week was het nog groot nieuws dat Greet even weer op haar eigen benen heeft gestaan, en deze week heeft ze al haar eerste stapjes gezet. Met de hulp van wat apparaten, weliswaar, en met de nodige ondersteuning, maar toch. Letterlijk en figuurlijk weer een stap vooruit. Wel jammer dat we daar geen foto van hebben.Het verblijf in Pellenberg heeft nog een voordeel tegenover het brandwondencentrum: Greet is weer telefonisch bereikbaar. Wie nu bij haar op bezoek wil komen, kan best rechtstreeks met haar contact opnemen. Dat is nog een deeltje van haar leven dat ze opnieuw in eigen handen kan nemen.
1 opmerking:
Greet toont haar blijdschap gefotografeerd te worden en voor ons wordt het nu veel levendiger over haar vooruitgang te lezen.
Zeggen dat we hier al allemaal meer dan 9 maanden Greet's blog volgen. Het is voor mij een levensles, te lezen hoe Greet vanuit de diepste put langzaam, stapje voor stapje, naar boven is gekropen..... en nu weer dat lachend gezicht toont zoals op de gewone foto's van voor het ongeval! Een mirakel! Nee, gewoon haar uitstekende wilskaracht en doorzettingsvermogen samen met een heel grote vakkennis van de dokters die haar er bovenop geholpen hebben.
Ik ben blij dat ik dat allemaal heb kunnen volgen.
Veerle
Een reactie posten