1 jaar!

vanaf nu kan het alleen maar beter!

douche

Gisteren was er hier op pellenberg een symposium over brandwonden voor de kine's en de verpleegsters. Dus kwamen mijn vriendjes van gasthuisberg eens kijken hoe het hier met me gaat. Ze kwamen ook eens bespreken of ik mijn drukpak al mag dragen, dat ervoor zorgt dat mijn littekens wat mooier worden, maar daarvoor was het wat te vroeg. Maar ze kwamen op het geniale idee om mij onder de douche te zetten!
Ik zag het niet helemaal zitten, na die vele, vaak erg pijnlijke baden in gasthuisberg. Maar het viel gelukkig allemaal nog mee. Ik werd op een speciale rolstoel gezet en onder een giga-douche gerold. De eerste douche in een jaar, waw. En eerlijk gezegd, het deed best goed, zo nog eens onder die stralen water, m'n haren wassen... het leek een beetje akelig maar het deed wel deugd.

home sweet home

Al twee weekends ben ik thuis geweest en nog steeds geen verslagje, foei greet!
Wel, het was super! Het was een beetje spannend, mij in de auto installeren, weer naar huis rijden. Mijn maag was nog niet echt auto-bestand (typisch) maar we zijn er veilig geraakt! En gelukkig stond er thuis een heerlijk ziekenhuisbedje klaar met -joepie- mijn eigen donsdekentje.
En het voelde meteen thuis aan, alsof ik nooit was weggeweest. En wat doe je dan, als je eindelijk na bijna een jaar weer thuis bent? Gezelschapsspelletjes spelen met de zus natuurlijk, cadeautjes her-opendoen ( al wat ik in januari in mijn bijna-wakkere dagen gekregen heb was ik al weer vergeten. Leuk hoor, twee keer dezelfde cadeautjes kunnen krijgen.
Omdat ik ook eens wilde zien wat er allemaal veranderd is in de buurt zijn we ook een wandelingetje gaan maken. Amai amai, de spoorlijn door Herent is net het strand van Oostende-bad, al die enorme appartementen die ze daar neergepoot hebben.
En 's avonds: mosselen!!! Ahja, dat maken ze niet in de ziekenhuiskeuken. Dus dan moeten we er van profiteren als we thuis zijn hé!
En toen was het alweer tijd om naar pellenberg terug te keren. Een beetje veel te laat, maar voor de eerste keer kijken ze dat wel eventjes door de vingers...

Ondertussen in pellenberg...
Tijd voor een nieuwe rolstoel! Vanaf nu rol ik vrolijk rond in een knalblauwe quicky!Goodbye lelijk log uit-elkaar-vallend wrakje, waar ik niet eens zo goed in zat, welkom aan de vlotte lichte snelheid van mijn nieuw koersbakske. Eindelijk kan ik nu mee met de anderen door de gangen sjeezen (ik heb al koershandschoentjes hihi) . En binnenkort wil ik leren rolstoeldansen, dat gaat prima met dit ding. En we kunnen hem ook héélemaal uit elkaar halen, dus moeten we geen touren meer uithalen om alles thuis te krijgen. Maar toch zijn we nog op zoek naar een leuke tweedehands auto waar een rolstoel in past, zoals een berlingo of een kangoo. Wie ons helpen kan in deze zoektocht is een held!

Dit weekend zag ik er geen nut in mij te liggen vervelen in mijn bedje, als ik er in Herent ook een heb. Dus weer naar huis, natuurlijk. Zaterdag was het prachtig weer, dus weer tijd voor een wandelingetje en waarom niet, een terrasje in de zon. Zondag maakten we van de eetkamer een naaiatelier en deed ik mijn eerste barbecue in een heel lange tijd, super. En nu ben ik hier weer terug, vol nieuwe energie om er weer een week tegenaan te gaan. Het breekt toch echt wel de week, een weekendje thuis zijn, in plaats van heel de tijd in pellenberg te zijn. En dat maakt het allemaal wat gemakkelijker. Dus op naar volgend weekend!!!hip hoi!

aan tafel!

Greet heeft de voorbije week een nieuwe hippe rolstoel gekregen. Het is een veel lichter, kleiner en eleganter ding dan de vorige. Ze kan nu gemakkelijk zelf overal naartoe rijden en ook aan een tafel aanschuiven. Komt daarbij dat, nu Roel weer terug is van vakantie, we het voorbije weekend voor de eerste keer sinds een jaar weer met het hele gezin tegelijk thuis waren. En dus allemaal samen rond de tafel konden zitten.
We hebben ook geprofiteerd van het mooie weer, met een wandeling door het dorp, een pintje op een terras en de (waarschijnlijk) laatste bbq van het seizoen.

Thuis (voor eventjes)

examen

Héhé, ik heb mijn eerste examen achter de rug sinds..euhm... half juni 2oo8. En ik ben met glans geslaagd, joepie! Het is er maar eentje, voor de rest zal ik nog wat moeten wachten tot heel de administratieve rompslomp van herinschrijven en speciale commissies en uitzondering in orde is. Maar het alvast een goed begin. Een nieuwe start van het normale leven (hoewel, normaal, niet veel mensen leggen hun examen af terwijl ze in hun bed liggen.)

Gisteren was het picknick in het park met de hele familie, zo heb ik eindelijk iedereen eens gezien, en allemaal bij elkaar. Een gezellige boel met giga-kaasschotels, maar toch wel wat vermoeiend voor een klein meisje die korte kleine bezoekjes gewoon was. Maar het was echt een leuk idee, ik was moe maar tevreden!

De sisters & taartjes op het terras!

Picknick!

Bijna bijna...

Bijna bijna... mag ik naar huis!
Als dat geen geweldig nieuws is!
Niet voor altijd, dat zou wat overhaast zijn.
Maar toch alvast voor een dagje.
Over twee weekends halen we dus de allergekste toeren uit om me in de auto te krijgen en rijden we heel voorzichtig richting herent.
We vragen dus ook heel vriendelijk alsjeblieft om zelf ook nog even thuis te blijven.
Het zal zeker al een enorme aanpassing zijn, zo weer thuis na bijna een jaar (nuja, het is niet de eerste keer dat ik zo lang weg ben, maar deze keer is het toch anders) dus willen we dit graag gewoon onder ons houden. Als ik later nog eens thuis ben en klaar ben voor wat bezoekjes, laat ik dat zeker weten.
Maar het is alvast superspannend! Er is zoveel veranderd, een nieuwe veranda, een nieuwe keukenvloer, een groot deel van onze bomen uit... ik ben benieuwd!! En eindelijk weer eens een hele dag ons hondje Inka zien.. geweldig!



Verder gaat alles hier zijn gangetje, het begint een beetje een sleur te worden, slapen, eten, verzorging, kine, eten, kine, ergo, logo, eten, bezoek, slapen... Een weekje vakantie zou me goed doen. Maar dat is jammer genoeg niet voor direct. Ik heb intussen wel een naaimachine gekocht, zodat ik af en toe eens tijdens de ergo of in het weekend wat kan prullen met stofjes. Leuk leuk leuk. Mijn eerste creatie is af maar is nog eventjes in de was. Ik heb een boekje gekocht met allerlei ideetjes om van oude grote t-shirts (waarvan iedereen wel een hoopje van in zijn kast heeft liggen) nieuwe mooie dingen van te maken. Bloesjes, rokjes, kleedjes, kussens,wat je maar wil. pret alom. Wie dus van zijn oude t-shirts af wil om plaats te maken voor nieuwe herfstkoopjes: slechts 1 adres!

Verder moet ik ook wat proberen bloktijd tussen alles door te wurmen, want binnenkort heb ik mijn eerste examen. Het is alvast een begin, en zo probeer ik beetje bij beetje mijn laatste jaar Toerisme door te kruipen. Moet wel lukken.

En dit weekend is het weer ons jaarlijks familieweekend. Ze hebben me deze winter een keertje moeten missen, maar dit jaar kan ik naar aloude en zeer goede gewoonte de rol van chocomousse-voor-veel-personen-maker op mij nemen. Zo handig zijn die ergo-uurtjes.
En zondag komt heel de bende vanop de camping naar hier, want mij naar de camping brengen zag de verpleging niet zo zitten. Maar zo ben ik er toch een beetje bij, geweldig!